Maandje Albu
Door: Nanou Naber
Blijf op de hoogte en volg Nanou
14 Augustus 2014 | Portugal, Albufeira
Reisverslag 2
Poef, en toen was ik alweer een maand in Albufeira! De tijd vlieg echt voorbij hier.
Ik zit op dit moment heerlijk in de tuin met mijn laptop, dit reisverslag te schrijven. Zwembad naast me, lekker temperatuurtje en een prachtig uitzicht op Albufeira en de Atlantische oceaan, puur genieten..
Op dit moment voel ik me heerlijk uitgerust en zit ik lekker in m’n vel, maar dat is afgelopen weken niet altijd zo geweest. Ik heb mezelf af en toe behoorlijk in de weg gezeten, omdat ik me toch nog niet helemaal op m’n gemak voelde en m’n draai hier nog niet helemaal had gevonden. Ik zit hier natuurlijk in Ruben z’n huis, met zijn ouders, in zijn stad, met zijn vrienden, dit is zijn thuis en niet de mijne. Gelukkig is niet alles nieuw hier, ik ken redelijk wat mensen van vorig jaar en alle keren dat ik naar Portugal ben gevlogen, maar toch, het is en blijft wennen. Daarnaast voelde het voor mij alsof ik afhankelijk was van Ruben. Omdat het huis waar we wonen best ver van het centrum af ligt, vervoeren we ons alleen maar met de auto. En aangezien ik nog geen rijbewijs heb, gaf dat mij een heel afhankelijk gevoel. Ik had natuurlijk makkelijk een taxi kunnen bellen of iets dergelijks, maar omdat ik ook niet goed wist wat ik dan wou gaan doen of waar ik heen wou, deed ik dat toch niet zo snel.
Ik heb ook erg moeten zoeken naar wat ik nou leuk vind om te doen in mijn eentje. Ruben kan uren lang op zijn computer zitten en zich makkelijk vermaken, maar ik wist niet zo goed wat ik dan moest gaan doen. En dan irriteerde me mateloos, dat ik mezelf niet kon vermaken en niet echt wist hoe ik moest genieten in mijn eentje. Ik wachtte telkens maar op Ruben om samen iets te gaan doen, totdat ik dat inzag. Op een gegeven moment voelde ik hoe lekker het eigenlijk is om iets alleen te doen, in plaats van telkens maar samen, en vanaf dat moment kon ik meer genieten en zit ik lekkerder in m’n vel. Dat lekkerder in m’n vel zitten, zie ik terug in alles wat ik doe. Voorheen vond ik het vreselijk om een hele dag thuis te zitten en dan te gaan werken, maar nu doe ik lekker m’n eigen ding en geniet ik daar erg van!
Werken gaat trouwens ook steeds lekkerder! Ik heb elke dag een andere taak, afhankelijk van het aantal mensen die aan het werk zijn die dag. Door de afwisseling blijft het leuk! Daarnaast leer ik mijn collega’s steeds beter kennen en voel ik me ook veel meer op mijn gemak dan in het begin. Het grappige is dat werk het enige is wat vast staat op een dag. Vanaf het moment dat ik opsta tot het moment dat ik naar m’n werk ga met Ruben, weet ik niet wat er op de planning staat. Daarin ben ik ook veel makkelijker geworden. Voorheen wou ik weten waar ik aan toe was op een dag, maar nu zie ik wel wat we gaan doen. Mijn ritme is ook drastisch veranderd. Ik sta om 12u ongeveer op, soms zelfs later, dan beslissen we wat we gaan doen, strand, thuis chillen, dingen regelen, of ik moet rijlessen. Om 17.30 gaan we meestal naar Urban Pizza’s (het andere restaurant van Ruben z’n ouders) waar we eten, om om 18.30 te gaan werken. Hard werken tot 00.30, ‘staffood’ eten of weer naar Urban en dan op stap of lekker naar huis om te slapen, ± rond 02.00u ’s nachts.
Oja en mijn rijlessen! Ik heb op dit moment 1 praktijkles gehad, waarbij ik alleen nog maar hoefde te sturen. De volgende rijles staat gepland voor volgende week, dus ben heel benieuwd haha! De theorielessen om door het theorieboek te gaan, heb ik nu allemaal gehad, dus nu moet ik nog veel oefenen met examens en dan ga ik in september mijn theorie-examen doen!
Het gekke is dat iedereen uit Nederland afgelopen tijd weinig heb gemist, vooral omdat ik zo bezig was met mezelf en uitzoeken hoe ik me fijner kon voelen. Maar nu na een maand, na veel struggles etc. begin ik iedereen steeds meer te missen en heb ik weer wat meer behoefte aan contact. Ik vind het zo leuk om te merken dat ik vanaf het moment dat ik daar zelf wat meer ruimte voor voelde, ik ook weer allemaal berichtjes kreeg uit Nederland. En er komt morgen een vriendinnetje naar mij toe voor een weekendje, zo heerlijk om weer iemand van thuis te zien, ik kan niet wachten! En over 1,5e week komt mijn lieve mama mij alweer opzoeken, lekker een weekje genieten samen met mama, super fijn!
Ik ben met Ruben ook leuke dingen aan het doen, we zijn naar een waterpark geweest, we hebben allemaal zandsculpturen gezien op ‘Fiesa’, elke zondag gaan we uit eten om bijv krab, kreeft, mosselen of andere heerlijke vis te eten en verder relaxen we thuis of op het strand. Ik ben dus aan het genieten van mijn leven hier en het gaat goed met mij! De plannen voor het reizen zijn nog niet verder gemaakt, maar dat komt wel, tijd zat!
Ik ga nog even lekker in de zon liggen voordat ik moet werken!
Tot snel en heel veel liefs!
Poef, en toen was ik alweer een maand in Albufeira! De tijd vlieg echt voorbij hier.
Ik zit op dit moment heerlijk in de tuin met mijn laptop, dit reisverslag te schrijven. Zwembad naast me, lekker temperatuurtje en een prachtig uitzicht op Albufeira en de Atlantische oceaan, puur genieten..
Op dit moment voel ik me heerlijk uitgerust en zit ik lekker in m’n vel, maar dat is afgelopen weken niet altijd zo geweest. Ik heb mezelf af en toe behoorlijk in de weg gezeten, omdat ik me toch nog niet helemaal op m’n gemak voelde en m’n draai hier nog niet helemaal had gevonden. Ik zit hier natuurlijk in Ruben z’n huis, met zijn ouders, in zijn stad, met zijn vrienden, dit is zijn thuis en niet de mijne. Gelukkig is niet alles nieuw hier, ik ken redelijk wat mensen van vorig jaar en alle keren dat ik naar Portugal ben gevlogen, maar toch, het is en blijft wennen. Daarnaast voelde het voor mij alsof ik afhankelijk was van Ruben. Omdat het huis waar we wonen best ver van het centrum af ligt, vervoeren we ons alleen maar met de auto. En aangezien ik nog geen rijbewijs heb, gaf dat mij een heel afhankelijk gevoel. Ik had natuurlijk makkelijk een taxi kunnen bellen of iets dergelijks, maar omdat ik ook niet goed wist wat ik dan wou gaan doen of waar ik heen wou, deed ik dat toch niet zo snel.
Ik heb ook erg moeten zoeken naar wat ik nou leuk vind om te doen in mijn eentje. Ruben kan uren lang op zijn computer zitten en zich makkelijk vermaken, maar ik wist niet zo goed wat ik dan moest gaan doen. En dan irriteerde me mateloos, dat ik mezelf niet kon vermaken en niet echt wist hoe ik moest genieten in mijn eentje. Ik wachtte telkens maar op Ruben om samen iets te gaan doen, totdat ik dat inzag. Op een gegeven moment voelde ik hoe lekker het eigenlijk is om iets alleen te doen, in plaats van telkens maar samen, en vanaf dat moment kon ik meer genieten en zit ik lekkerder in m’n vel. Dat lekkerder in m’n vel zitten, zie ik terug in alles wat ik doe. Voorheen vond ik het vreselijk om een hele dag thuis te zitten en dan te gaan werken, maar nu doe ik lekker m’n eigen ding en geniet ik daar erg van!
Werken gaat trouwens ook steeds lekkerder! Ik heb elke dag een andere taak, afhankelijk van het aantal mensen die aan het werk zijn die dag. Door de afwisseling blijft het leuk! Daarnaast leer ik mijn collega’s steeds beter kennen en voel ik me ook veel meer op mijn gemak dan in het begin. Het grappige is dat werk het enige is wat vast staat op een dag. Vanaf het moment dat ik opsta tot het moment dat ik naar m’n werk ga met Ruben, weet ik niet wat er op de planning staat. Daarin ben ik ook veel makkelijker geworden. Voorheen wou ik weten waar ik aan toe was op een dag, maar nu zie ik wel wat we gaan doen. Mijn ritme is ook drastisch veranderd. Ik sta om 12u ongeveer op, soms zelfs later, dan beslissen we wat we gaan doen, strand, thuis chillen, dingen regelen, of ik moet rijlessen. Om 17.30 gaan we meestal naar Urban Pizza’s (het andere restaurant van Ruben z’n ouders) waar we eten, om om 18.30 te gaan werken. Hard werken tot 00.30, ‘staffood’ eten of weer naar Urban en dan op stap of lekker naar huis om te slapen, ± rond 02.00u ’s nachts.
Oja en mijn rijlessen! Ik heb op dit moment 1 praktijkles gehad, waarbij ik alleen nog maar hoefde te sturen. De volgende rijles staat gepland voor volgende week, dus ben heel benieuwd haha! De theorielessen om door het theorieboek te gaan, heb ik nu allemaal gehad, dus nu moet ik nog veel oefenen met examens en dan ga ik in september mijn theorie-examen doen!
Het gekke is dat iedereen uit Nederland afgelopen tijd weinig heb gemist, vooral omdat ik zo bezig was met mezelf en uitzoeken hoe ik me fijner kon voelen. Maar nu na een maand, na veel struggles etc. begin ik iedereen steeds meer te missen en heb ik weer wat meer behoefte aan contact. Ik vind het zo leuk om te merken dat ik vanaf het moment dat ik daar zelf wat meer ruimte voor voelde, ik ook weer allemaal berichtjes kreeg uit Nederland. En er komt morgen een vriendinnetje naar mij toe voor een weekendje, zo heerlijk om weer iemand van thuis te zien, ik kan niet wachten! En over 1,5e week komt mijn lieve mama mij alweer opzoeken, lekker een weekje genieten samen met mama, super fijn!
Ik ben met Ruben ook leuke dingen aan het doen, we zijn naar een waterpark geweest, we hebben allemaal zandsculpturen gezien op ‘Fiesa’, elke zondag gaan we uit eten om bijv krab, kreeft, mosselen of andere heerlijke vis te eten en verder relaxen we thuis of op het strand. Ik ben dus aan het genieten van mijn leven hier en het gaat goed met mij! De plannen voor het reizen zijn nog niet verder gemaakt, maar dat komt wel, tijd zat!
Ik ga nog even lekker in de zon liggen voordat ik moet werken!
Tot snel en heel veel liefs!
-
14 Augustus 2014 - 16:06
Papa Jan:
He lieve Nanou,
wat een change ... just the mindset! Wat verwacht je van de ander en wat wil je zelf echt. Levensvragen!!!!
Mooi dat je ze nu tegenkomt en de knop om kunt zetten. Zelfstandigheid. Alleen al voor deze lessen is je reis al meer dan de moeite waard.
Ik ben trots op je lieverd.
Hele dikke knufffffffffff (mis je!!!) -
14 Augustus 2014 - 16:07
Jan:
ps. hoe gaan je film-activiteiten? -
14 Augustus 2014 - 17:26
Cilia:
Ha Lieve Schat, wat een mooi verslag zeg.
Je bent zo eerlijk en open, echt bijzonder om dat te lezen.
Dapper en zeer goed reflecterend naar jezelf, wauwie vrouw, wat ben ik trots op jou.
Dat jij mijn dochter bent, zo blij mee.
En ja ik heb ook zo een zin om naar jou te vliegen, kan niet wachten.
Zalig samen kletsen en relaxen en dingen doen, waar we zin in hebben in dat moment.
Zo mooi om te lezen hoe jij nu veel meer kan laten komen wat er komt, in vertrouwen.
Liefie, we skypen nog volgende week.
En dank voor dit pracht verhaal.
Dikke kus, warme hug en heel veel hartjes.
Mamsie -
14 Augustus 2014 - 19:45
Gerda Eppinga:
Lieve Nanou,
Je reisverhaal ontroert me, wat heb je je ervaringen prachtig beschreven! Zo mooi dat je tot al deze inzichten bent gekomen en wat super fijn dat je het doorgaans zo naar de zin hebt. Je doet het super goed lieverd, ik ben trots op je!, je bent een kanjer. Ik kijk uit naar je volgende verslag.
lieve groet, Gerda -
14 Augustus 2014 - 21:23
Mariette:
Lieve Nanou,
Wat een openheid!, en wat een ervaring! Toppertje!!!! Fijn te lezen allemaal,
Dikke kus, Jet -
18 Augustus 2014 - 17:01
Nanou Naber:
Wat een lieve reacties allemaal! Echt heel fijn om te lezen.
Dankjulliewel!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
